To nie jest lanie wody!

skandynawskich technologia budowy maÅ‚ych i Å›rednich budynków (domy jednorodzinne, domy szeregowe). Podstawowym materiaÅ‚em konstrukcyjnym sÄ… deski, zwykle o gruboÅ›ci 38 mm (nominalna grubość 1,5 cala) i o szerokoÅ›ci zaleÅ

To nie jest lanie wody! Zainteresowany tematem przydomowej oczyszczalni? Więcej dowiesz się tu:

Domy szkieletowe - definicja

Lekki szkielet drewniany ? popularna w USA, Kanadzie i krajach skandynawskich technologia budowy małych i średnich budynków (domy jednorodzinne, domy szeregowe). Podstawowym materiałem konstrukcyjnym są deski, zwykle o grubości 38 mm (nominalna grubość 1,5 cala) i o szerokości zależnej od potrzeb wytrzymałościowych. Ściany zwykle są z desek o szerokości 89 mm (ściany zewnętrzne, ze względu na izolację cieplną - z desek o szerokości 140 mm), w rozstawie osiowym wynoszącym 40 lub 60 cm.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Lekki_szkielet_drewniany


Nawadniania - definicja

Irygacja (nawadnianie, system irygacyjny) ? jeden z systemów melioracji polegający na dostarczaniu wody do gleby w celu zapewnienia odpowiednich warunków wegetacji roślin uprawnych.

Stosowana od starożytności (starożytny Egipt, Mezopotamia, starożytny Iran, Indie, Sri Lanka, Chiny, Peru). Wielowiekowy rozwój rolnictwa nawadnianego doprowadził do wykształcenia się odmiennych systemów nawadniania. Różnią się one od siebie czynnościami nieznanymi innym systemom rolnictwa: sposobami poboru wód i ich doprowadzenia na miejsce przeznaczenia (na pole uprawne), sposobami rozprowadzania wód po polu, sposobami podnoszenia wód (gdy ich poziom jest niższy niż poziom pola, wyrównywaniem lub niwelacją poziomu pól, jeśli są one nierówne oraz ewentualnie sposobem odprowadzenia nadmiaru wód).

Źródłem wody mogą być zbiorniki wodne naturalne i sztuczne, wody powodziowe, rzeki, kanały, studnie i ścieki. Budowa i eksploatacja urządzeń nawadniających jest kosztowna, dlatego opłacają się one tylko w produkcji intensywnej. Niekiedy z wodą wprowadza się również składniki pokarmowe roślin, gdy wykorzystuje się ścieki lub dodaje nawóz do wody deszczowanej. Przy deszczowaniu roślin następuje zmywanie licznych szkodników, takich jak mszyce, przędziorki, pchełki. Stopień tego zmywania zależy od gatunku rośliny ? najsilniejsze jest na bobiku, kapuście i burakach, znacznie słabsze na ziemniakach, lucernie i koniczynie. Nawadnianie może mieć także skutki ujemne, jeżeli wykonuje się je zbyt często, zbyt intensywnie (niszczenie struktury gleby podczas deszczowania) lub dawki polewowe są zbyt duże. Ilość wody, która powinna być dostarczona w ciągu okresu wegetacyjnego, zależy od potrzeb wodnych roślin, planowanego plonu, ilości opadów i stanu uwilgotnienia gleby, a także od systemu nawadniania; wynosi ona od kilku do kilkunastu tys. m?/ha. Jednorazowe dostarczenie takiej ilości wody przekraczałoby maksymalną pojemność wodną czynnej warstwy gleby, dlatego normę dzieli się na dawki polewowe i dostarcza je w odpowiednich odstępach czasu, stosownie do potrzeb roślin. Nieodpowiednie nawadnianie może spowodować nadmierne uwilgotnienie gleby, a nawet doprowadzić do zabagnienia. Ujemną konsekwencją nawadniania jest zubożenie naturalnych zbiorników wody, wymywania składników pokarmowych (ługowanie) i zagrożenie chorobami przenoszonymi razem z wodą lub ściekami i skażenie gleb wodami niedostatecznie czystymi.

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Irygacja_(rolnictwo)


Polski problem - deficyt wody

Woda - najistotniejsza substancja na świecie. Bez wody nie istniałoby życie na naszej planecie. Z perspektywy biochemii jest bardzo interesującym obiektem badania, bo ma wyjątkowe cechy. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, jak woda jest niezbędna, jednak czy nie zapominamy o tym w naszym codziennym życiu?

W naszym kraju jest deficyt wody. Z powodu osuszania bagien, wycinania drzew, nic jej nie kumuluje. Sytuacja jest zła - nasze wodne zasoby są jednymi z najniższych w Europie i porównywalne z zasobami Egiptu.